Bronnie Ware is een Australische verpleegster die een aantal jaren heeft gewerkt in de palliatieve zorg, de zorg voor patiënten in de laatste 12 weken van hun leven. Ze vroeg aan al haar patiënten waar ze het meeste spijt van hadden in hun leven en hield hiervan een blog bij. Dit werd uiteindelijk zo’n succes dat er zelf er zelfs een boek over heeft uitgebracht. Ze schrijft ook over de duidelijke visie die mensen krijgen aan het eind van hun leven, en hoe wij van hun wijsheid kunnen leren.
Dit is ‘de spijt top 5’ van mensen vlak voor hun overlijden.
1. Ik wou dat ik de moed had om mijn eigen leven te lijden, niet het leven dat anderen van mij verwachten
Dit was de meest voorkomende spijt van allemaal. Als mensen beseffen dat hun leven bijna voorbij is en er op terugkijken, is het gemakkelijk om te zien hoe veel dromen niet in vervulling zijn gegaan. In de meeste gevallen was dit te wijten aan keuzes die ze hadden gemaakt had, of juist niet hadden gemaakt. Gezondheid geeft een bepaalde vrijheid die je je niet realiseert, totdat het er niet meer is.
2. Ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt
Dit was een antwoord wat alle mannelijke patiënten gaven. Ze misten de jeugd van hun kinderen en het gezelschap van hun partner en had hier meer aandacht aan willen besteden. Vrouwen spraken ook over deze spijt, maar de meeste waren van een oudere generatie en waren niet de kostwinnaars geweest. Alle mannen betreurde dat ze zo’n groot deel van hun leven aan het werk hadden gegeven.
3. Ik wou dat ik de moed had om meer tegen mensen te zeggen en mijn gevoelens beter te uiten
Veel mensen onderdrukken hun gevoelens om de vrede met anderen te bewaren. Het gevolg hiervan is dat ze geregeld een middelmatige bestaan lijden en nooit echt geworden zijn tot wat ze in staat waren. Veel ontwikkelde zelfs ziekten in verband met de bitterheid en wrok die zij droegen.
4. Ik wou dat ik meer contact had onderhouden met mijn vrienden
Iedereen mist hun vrienden wanneer ze sterven. Vaak realiseerde ze zich de waarde van ‘oude’ vrienden niet totdat het te laat was om ze nog op te sporen. Velen raken zo verstrikt in hun eigen leven dat ze gouden vriendschappen weg hebben laten glijden. Er was veel spijt voor het niet geven van aandacht aan vriendschappen die dat wel verdiende.
5. Ik wou dat ik mezelf had toegelaten om gelukkiger te zijn
Dit is een verrassend veel voorkomende spijt. Velen beseffen zich pas op hun sterfbed dat geluk ook een keuze is. Ze zijn altijd blijven steken in oude patronen en gewoontes. Angst voor verandering en het ‘doen alsof’ naar anderen (en hunzelf) hield ze tegen te genieten. Eigenlijk verlangde ze af en toe naar een beetje meer humor en soms misschien wel een beetje gekheid, in plaats van een leven in het keurslijf.
Denk zelf is na over deze top 5. Deze top 5 is natuurlijk geen geijkte lijst die voor iedereen geldt. Het is lastig om je sterfbed te visualiseren en je echt in die situatie te verplaatsen, maar je hebt nu waarschijnlijk nog de tijd en de keuze om actie te ondernemen en richting te geven aan zaken die voor jouw leven van groot belang zijn. Ik hoop in ieder geval dat het je weer bepaalde inzichten heeft gegeven die jouw helpen voor jezelf de juiste keuzes te maken.
Succes!
